Minister Van Engelshoven schreef in haar visiebrief ‘Cultuur is van en voor iedereen’. Maar intussen is het culturele veld nog steeds wit, zijn vrouwen in een aantal kunstsectoren ondervertegenwoordigd en kunnen fysiek gehandicapten niet naar alle theatervoorstellingen.
De Raad voor cultuur pleit voor een regionale culturele infrastructuur (RIS) met meer erkenning en financiering voor het culturele aanbod in de regio. Hoe zou dit in de praktijk moeten functioneren en welke kanttekeningen zijn er bij deze plannen te plaatsen?
Welke verschillende waarden kan cultuur hebben en hoe kun je vervolgens die waarde bepalen? Naast de maatschappelijke en economische waarde kent cultuur ook een intrinsieke waarde. Die onderscheidt cultuur van andere sectoren en verdient dan ook een diepgaandere analyse.
De werelden van sport en kunst zijn niet scherp van elkaar te scheiden. Beide zijn populaire vrijetijdsbestedingen
en de organisaties zijn vaak afhankelijk van vrijwilligers. Daarmee vissen ze in dezelfde vijver. Een reden te
meer om de krachten te bundelen.
