Overheid, culturele instellingen en de maatschappij spelen een rol bij het aanwijzen van erfgoed. Hoe wordt daar invulling aan gegeven? Riemer Knoop beschrijft de historische context van deze vraag en bespreekt de toegevoegde waarde van de vermaatschappelijking van erfgoed. Niet de collectie, maar de connectie staat daarbij centraal. Zijn betoog mondt uit in een ontwerpagenda voor het erfgoed van de toekomst.
In een diverse maatschappij zijn er belangen waarover geen consensus bestaat en moeten we uitgaande van heterogeniteit en dissensus samenhang zien te bereiken. In haar proefschrift Binden of Overbruggen vond Hanka Otte aanwijzingen dat kunst kan bijdragen aan een dergelijke, wat zij noemt, externe sociale cohesie.
(inclusief speciale printeditie Boekman Extra over kunst en de coronacrisis)
Kunstwerken worden tegen topprijzen verhandeld, maar kleine galeries redden het amper. Olav Velthuis ziet dit als een bedreiging voor het ecosysteem van de hedendaagse beeldende kunsten. De deelnamekosten van grote beurzen zijn te hoog en de selectiecriteria te streng. Velthuis draagt ook een aantal oplossingen aan om de balans te hervinden.
Financiering in de culturele sector is een complex samenspel van subsidie, private financiering en eigen inkomsten. Dat vraagt om maatwerk. Het winternummer van Boekman verkent traditionele en vernieuwende financieringsvormen voor kunst, en laat met veel praktijkvoorbeelden zien hoe culturele organisaties de verschillende mogelijkheden combineren en optimaal proberen aan te wenden.
